Cunha breve paréntese no medio, O Ermitaño (Benavente), logra situarse ano tras ano na elite da cociña castelá actualizada mantendo uns prezos que están no tramo comedido dos menús Michelín.
Casa señorial de finais do século XVIII, nos arredores de Benavente (na antiga estrada nacional 630, ollo cos accesos), rehabilitada e decorada segundo a tradición, e ocupada de arriba abaixo con cociñas, comedores e un agradable faiado para tomar o café.
Trato exquisito e profesional cun dos irmáns Pérez Alonso, herdeiros da semente creada polos pais, con Pedro sempre atento ao nivel de satisfacción dos comensais e o menor, Óscar, máis centrado nos fogóns.
Carta de marcada influencia rexional e de produto con preparacións que van do máis tradicional (a paleta de cordeiro asada) a pratos modernos e creativos de contrastado valor e éxito.
Estamos a 25 de marzo (domingo de ramos e moitos desprazamentos) e, ata onde nos alcanza a vista, o local está cheo a rebentar.
Ademais da carta, O Ermitaño ofrece menús de degustación que van variando no tipo e número de pratos. Así, inclinámonos polo máis ‘lixeiro’ e de menor prezo, de nome Raúl, que consta de aperitivo, entrante frío, entrante quente, carne e sobremesa, serán 45€. Somos os propios larpeiros os que seleccionamos os pratos da carta xeral (iso si, igual para toda a mesa). Logo haberá unha segunda proposta co nome de Félix (aperitivo, entrante, peixe, carne e sobremesa) de 50€, o seguinte, menú Lara (aperitivo, entrante frío, entrante quente, peixe, carne e sobremesa) por 60€, e así progresivamente.
A carta, apetecible de principio a final e con propostas sorprendentes e moi apetitosas, pódese consultar completa na web elermitano, diferenciada como está en cociña de sempre, cociña de tempada, cociña de peques, cociña doce, carta de queixos e racións.
Ademais, destacada bodega e proposta variada de maridaxes (tres copas 10€, catro copas ou tres copas ‘ás cegas’15€, 5 copas ou catro ás cegas, 20€, etc. Bebemos auga os dous, unha caña e eu a maridaxe básica de 10€.
O aperitivo, unha crema de allos porros asados, suave, saborosa, moi cremosa, que vai aumentando de intensidade a medida que nos aproximamos ao final.
Disque as canas de chacina con fígado de pato e marmelo son un dos buques insignia da casa, unha das súas grandes creacións. Comprobamos que hai motivos sobrados que xustifican esta afirmación. O bocado é deses que resultan inesquecibles e case me atrevería a dicir imprescindibles; sabores intensísimos por separado que asumen unha conxunción perfecta nun padal que agradece, tamén, o contraste de texturas.
Dúas probas de viño diferentes; un MR de 2012 de Telmo Rodríguez (Málaga) para fundirse cos primeiros bocados, e un Kerpen 2015 (Riesling), algo máis lixeiro, menos doce, para ir limpando a boca.
O noso arroz de pobo con chourizo, xamón, tenreira e maniñas de porco resulta ser un arroz moi cremoso, meloso, moi, moi potente de sabor cunha conxunción especialmente agradable da variedade de tropezóns cos condimentos e herbas aromáticas da base. Sinxelo e clásico, pero moi brillante.
Co bacoiño crocante con marmelo de calabaza e sanguina, cítricos, teriyaki e jenjibre pérdome un pouco. Apenas me quedei co bacoriño cociñado a baixa temperatura e a súa capa de pel crocante: fantástico, sabor puro, en esencia, lonxe (pero non tanto) do asado tradicional. Un San Román 2014 (Toro), potente, con moito corpo, sabor e olores, e, para suavizar o final e prepararse para a sobremesa, un Goliardo-Caíño (Rías Baixas) que coa súa marcada acidez, efectivamente rompe co anterior e limpa para o doce.
Chocolate en texturas con framboesa e manga (Sacher de chocolate, xeado de chocolate, cremoso de framboesa, crumble de améndoa e framboesa, framboesa natura e lio, manga confitada, orellón de manga, gelée de framboesa e manga, cúpula de chocolate e a súa sopa quente). Adoitamos probar estas propostas que xogan co chocolate e as súas texturas (ou cores, ou formas, ou dozuras…); poucas, moi poucas, tan completas como esta do Ermitaño. A semiesfera de chocolate recheada co xeado e a améndoa, derrúbase cando se lle bota a sopa quente por riba e forma unha conxunción simplemente marabillosa. Sobremesa redonda. O Croft Original Sherry é un viño xeneroso de Xerez mestura equilibrada de viño seco e cremoso. Non excesivamente doce, acompaña xenerosamente o chocolate.
Por dar un pouco de continuidade á festa, subimos ao faiado a tomar o café e é aquí onde nos pasan unha conta de 57€ por persoa. Contando con que degustamos dous soles Repsol, unha estrela Michelín e outros moitos laureis nacionais e internacionais, todos, e segundo vimos de experimentar, totalmente merecidos, o prezo antóllasenos moi, moi comedido. Comida perfecta e asequible, para repetir.
El Ermitaño
Óscar e Pedro Pérez Alonso
Estrada Nacional (EN) 630, quilómetro 1.2
(Arrabalde Huerta de los Salados)
49600 Benavente (Zamora)
980 636 795
www.elermitano.com
Facebook
GPS: 42.005447N 5.656770O
Cociña: tradicional, castelá, actualizada
Prezo: arredor dos 55€. Menú 25€. Menús degustación a partir de 45€
Peche: domingo noite; luns; primeira quincena xaneiro
Repsol: 2 soles
Michelín: 1 estrela
TripAdvisor: número 1 en Benavente