terra de montanha

Por / / portugal, portugalNorte, restaurantes

Terra de Montanha. Rua 31 de Janeiro 16, Vila Real, +3496 1783911. Nunha céntrica rúa, un clásico dos restaurantes rexionais de Vila Real. Decoración e cociña trasmontanos. Boa relación calidade-prezo.

Terra de Montaña. Decoración

“Da vaixela negra ás barricas de viño cortadas ao medio e utilizadas como divisorias, todo é estrictamente transmontano. Auténtica cociña local que inclúe especialidades como a posta Barrosã”. A descrición de Lonely Planet, que menciona este Terra de Montaña como restaurante destacado en Vila Real, non pode ser máis certeira. Restaurante que recolle toda a esencia de Tràs-Os-Montes.
Na carta, ampla e variada, pero non exclusiva, mandan as especialidades de montanha.
Non faltan os enchidos e os queixos rexionais (presunto, salpicão, chouriço, alheira…); especial protagonismo para as carnes (destaque para a posta pero tamén Alheira ao forno com broa ou as Favas à “Terra de Montanha”; bacalhau e polbo; tentadora oferta de sobremesas doces: farófias, papos de Anjo, pudim D. Adélia, torta de chocolate e amêndoa, creme queimado, requeijão c/ compota, queijo de ovelha c/ compota, queijo de cabra c/ compota, etc.

Terra de Montaña. Pan de alho

Xunto coas olivas (temperadas na casa, fantásticas), e a manteiga, un pan fritido en aceite con allo e pirixel. O pan non está malo, pero non aporta nada á comida; resulta prescindible.

Terra de Montaña. Bacalhau

Somos catro e dous piden do bacalhau à Terra de Montanha. Sobre base de ceboliña e aceite, ao forno con maionesa por riba. As postas son absolutamente espectaculares; dun tamaño atípico, escachan nunhas lascas tersas e brancas; malia a altura no centro, perfecto punto de desalgado.
A preparación moi, moi rica; sinxela pero zumenta, saborosa e equilibrada, cedendo o protagonismo ao bacallau.

Terra de Montaña. Polbo

Polvo grelhado com molho verde. Presentado no espeto, cos seus toques de cor e sabor a través do pemento vermello.
Moi rico pero sen excepcionalidades. Dos tres, quizá é o prato do que menos gustei.

Terra de Montaña. Arroz de pato

Como non podía ser menos, eu tiro polo Arroz de pato. Está entre as especialidades da casa e, efectivamente, non defrauda. Base elaborada con mestría e paso exacto por forno para que quede sequiño sen pasarse. Moi, moi sabroso e moi bo equilibrio entre o arroz e a ‘chicha’. Pasa a ocupar un lugar preferente entre os meus destaques de arroz de pato.

Somos catro e pagamos 24 euros por cabeza. O viño recomendado (Douro tinto Maria Mansa, da Quinta do Noval), resulta perfecto para acompañar a comida transmontana, está rico, persiste en boca e ten un especial equilibrio.
Coincidimos en valorar a relación calidade-prezo como destacable; local coidado, servizo eficiente e unha cociña para repetir.

Malia as tentacións, decidimos deixar o café e o doce para tomar pastelaria Gomes.

Paisaxe no Douro

A escapada tiña como epicentro o Douro en tempos de vindima. A paisaxe, coma sempre, espectacular; coa viña en plena efervescencia e a luminosidade e as cores de finais de verán.

Douro. Vindima

Aínda que se trata dun modelo moi turístico, gozamos a tope da vindima na Quinta da Avessada, en Favaios.
Eramos un grupo de sete persoas e deste xeito a experiencia puido ser bastante individualizada. Probas de viños, comida, recollida da uva, pisado…
A experiencia resultoume moi rendible.

Gravuras Foz Côa

Aproveitamos, tamén, para unha nova visita a Foz Côa, nesta ocasión para probar a última experiencia incorporada: desprazamento ás gravuras do Fariseu polo río Côa nun barquiño electrosolar. Diferente e moi recomendable. Durante a travesía (deliciosa) explicacións sobre a historia con referencias permanentes á flora, á fauna e ás repercusións da famosa barragem sobre as gravuras e a propia vida natural do val.

Terra de montanha