Este ano celebramos a comida de fin de curso en O Eirado en Eiras.
Tiña referencias del por diferentes vías e desde xa había moito tempo. Compañeiros e compañeiras que traballan ou viven na zona (O Rosal, A Guarda, Goián, etc.), algúns dos meus amigos gourmets máis achegados, mesmo reiteradas aparicións nalgunha guía gastronómica.
A festa comezou co claustro –aínda que non resultou ser, precisamente, unha festa rachada-. Logo uns poucos elixidos, e aproveitando a proximidade, continuamos cunha achega á adega Santiago Ruíz. Foi unha visita gratificante e moi enriquecedora. Fóra o viño, e digo ben, o viño, pois Santiago Ruíz produce un único viño, gocei do paseo mentres inventaba unha especie de homenaxe interior e seguía o fío dos comentarios que facía a nosa guía, a propia filla de Santiago Ruíz.
O Eirado en Eiras é a típica tapería rural, comedor interior escuro para gardar a temperatura nos meses de verán e mesas exteriores á sombra do parral. Perfecta para as tardiñas de verán. Un viño da zona, fresco, e calquera dos bocados que nos ofrecen, ben sexan tradicionais, as croquetas, ou algo máis elaborados como as filloas de legumes.
Variedade de tartas para endulzar a experiencia.
As comidas multitudinarias non son o mellor momento para valorar un local, pero saín do Eirado co ánimo de volver con máis calma e os sentidos preparados para unha análise máis polo miúdo.
Adianto, convencido, que non me decepcionará.
