Comer na miña cidade
Pois resulta que agora, cando xa nin hai pesos nin pesetas, chega Internet e vén tirar por terra a tradición case milenaria dos nosos avós de que ninguén dá pesos a catro pesetas. (Claro que non son eu quen para garantir que os pesos que nos estaban a vender fosen realmente de cinco pesetas). …
Organizar unha comida de grupo sempre é un compromiso. Se o grupo é heteroxéneo a cousa complícase. E de pouco vale pensar no alivio que supón que non se trate dun grupo numeroso. Organizar unha reunión familiar é dobre compromiso. Pero se do que se trata é de comer despois dunha cerimonia de voda civil …
Onte, despois do cine, de ver con certa expectación a última de Alomodóvar, fomos cear a Don Chiringo. Trala reforma atopamos un local branco, luminoso, agradable. Son seis mesas. Ao chegarmos só está ocupada a da ventá, a maior, con seis lugares (por certo, distingo nesta mesa a máis dun blogastrónomo que tivo a …
Empezamos falando de viños. Do último que me trouxo das súas viaxes, un Malvasía Volcánico de Tenerife bastante peculiar. Sen saber como, saltamos á Ribeira do Douro e caemos no Pago de Carraovejas. Estimo as opinións de Cándido coma se fosen propias. Cándido é compañeiro no instituto, pero, desde que foi o meu director e …
Onte despedimos á nosa compañeira Margarida cunha comida no Pazo da Escola. O Pazo da Escola é un complexo de turismo rural construído sobre a base dun antigo Pazo da saga dos Mendoza (século XVIII), no barrio de Moreira, parroquia de Mañufe, concello de Gondomar. Gondomar sempre tivo unha eiva histórica de locais de comida …
