Hai coleccionistas para todos os gustos e tolemias, de selos, de reloxos de peto, de moedas, de tarxetas de teléfono, de notas necrolóxicas, de carteis de películas, de estilográficas, de chávenas de café… Eu sumaríame a algunha das anteriores se non fose porque me sinto un pouco maior para embarcarme en novos veleiros. Hainas tamén […]
día sete de decembro de 1980 Ler máis »
Estes días ando algo enleado estudando as guías de restaurantes portugueses do Douro para o norte. Pretendo facer algo semellante ao presentado para Porto, pero estame a resultar moito máis complicado do que foi daquela. Sobre todo porque son moitos máis restaurantes e as coincidencias entre as guías moitas menos. A ver que sae. Mantereivos
máis sobre a cozinha criativa no norte de portugal Ler máis »
Onte Braga víase magnífica. Estaban a celebrar unha desas festas con desculpa histórica que hoxe abrollan como as papoulas en primavera. Tratábase dunha festa romana pero en pouco se diferenciaba da medieval na que estivemos a semana pasada en Vilagarcía. A mesma oferta de pulseiras de coiro, candeas aromáticas e doces supostamente de época. En
cozinha da sé. braccara augusta Ler máis »
Empezaron arredor da revolución dos cravos (menos mal que nos queda Portugal!, berrábamos os máis incondicionais) e houbo de ser unha autopista suprarexional quen os levou como un sopro de vento. Baixábamos a Portugal case cada fin de semana, algunhas veces a comprar, uns faldrapos, a botella de Porto, pasta italiana da boa, da que
que tempos aqueles! Ler máis »
Miña nai conta que nos seus tempos mozos era norma básica de conduta, que ela mesma tiña un babeiro con bordados en rosa onde estaba escrito cunha clara caligrafía infantil: Come e Cala. Coido que dalgún xeito estaría relacionado con aqueloutra norma de urbanidade que pronto nos aprendeu a nós e que prohibía o de
