A Xanela gastronómica ofrece un apetecible menú do día semanal. Primeiro prato, segundo, sobremesa, bebida e pan, 15€. Todo, coa delicadeza e boa man de Ángel Martínez e Víctor Otero.
Coñecín A Xanela alá por novembro de 2016, e escribín as miñas sensacións en A Xanela Gastronómica.
Daquela era un segredo ben gardado polos ponteareáns; de feito, se chegamos, foi grazas a un deles.
Entón escribín que se trataba dunha agradable sorpresa e que había que seguir á Xanela moi de preto, que a nada que pulisen algúns pequenos detalles, converteríase, de certo, nun local de longo percorrido.
Choveron todas as augas de cinco outonos, e aí está, empoleirado nun lugar de privilexio na cada vez máis esixente restauración galega.
A recomendación da Michelín e o destacadísimo cuarto lugar de toda a provincia de Pontevedra en TripAdvisor, upan á Xanela a un merecido 29 lugar na lista de mellores restaurantes galegos de 2021 segundo as guías (ver o cadro de honra completo). Está ao nivel Paprica, Pacífico ou a celebrada Taberna Meloxeira que visitamos hai apenas un mes, e supera a grandes clásicos como España, Artabria ou o Asador Coto Real, por citar só algúns exemplos.
Un éxito importante que se apoia nun traballo serio, na aposta por unha cociña clásica actualizada con moito fundamento, nun local moi agradable, e nun servizo que sabe o que ten entre mans.
Ah!, claro, en nuns prezos que animan a volver.
Hoxe iamos ao menú do día, un menú que enche a diario e para o que hai que reservar.
Trátase dunha proposta semanal para elixir entre tres primeiros pratos, tres segundos pratos e tres sobremesas que, xunto co pan e a bebida, chega aos 15€. Ademais, en cada un dos momentos existe un prato cun pequeno sobreprezo que, no peor dos casos, pode facer chegar o menú completo aos 22€.
Non se trata dun menú do día barato.
Pero tampouco creo que se poida falar dun ‘menú do día’ ao uso.
Hai locais que, para salvar a vulgaridade da diária –que dirían os irmáns portugueses–, e para xustificar un prezo algo máis elevado, utilizan expresións como a recorrente do ‘menú executivo’.
En fin, postos a este nivel, o por dicilo dun xeito claro, o da Xanela estaría máis cerca dun menú de executivo que dun menú do día.
Velaí, senón, a proposta de hoxe:
Primeiro prato: Ensalada de endivias, touciño entrefebrado, noces e roquefort; Croquetas de xamón e alioli suave de allo asado; Zamburiñas “ó godello” (+3€).
Segundo prato: Roliños de robaliza, crema de plátano e pementos; Segredo de Ibérico e salsa Périgueux (+3€); Ragout de vaca e pataca kartoffel.
Sobremesa: Empanada follada de mazá; Biscoito fluído de castañas, escuma de augardente, chocolate branco e violetas (2€); Arroz con leite e esponxa-M de améndoa amarga.
Antes de comezar, xa queda perfectamente delimitado o terreo no que nos movemos.
E isto, grazas a un aperitivo, cos saúdos do chef, marca da casa.
Estamos ante un nigiri de salmón afumado coroado por un ovo de paspallás fritido.
Un bocado saboroso e rebuldeiro que degusto con moita satisfacción e que fala dese espírito de fusión tan presente na cabeza dos cociñeiros.
Para os primeiros decidimos compartir as croquetas e a ensalada.
Como adoita ocorrer nestes casos, a cada quen gústalle máis o prato que elixiu.
A miña ensalada pareceume un conxunto delicioso; a destacar os tropezóns de queixo e ese mollo de soia (fresca, intensa, non excesivamente forte) que dá unidade ao prato.
As croquetas, perfectas na execución, tamén moi ricas…, pero é que a ensalada está riquísima.
De segundo, os rolos de robaliza e o ragout.
En contra da norma (pero consonte á evolución do meu padal), gústame máis o peixe que a carne (se pedimos un de cada foi máis por probar de todo que por ten preferencia pola carne; deste xeito, acabamos compartindo –é un falar– un pequeno menú de degustación: dous medios entrantes, media de peixe, media de carne e dúas medias sobremesas).
A robaliza, co seu recheo de verduriñas e o mollo de pemento, cociñada nun punto que mantiña todo o sabor e a textura de peixe, pareceume un bocado de primeira.
Pola contra, o ragout (tenro e saboroso, integrado nunha salsa espesa e potente) pecaba un chisco de exceso de sal; non entendín moi ben o acompañamento: pataca cocida, esmagada co garfo e lixeiramente aromatizada; non entendo o significado de pataca kartoffel (pataca-pataca?).
Na primeira visita destacaba o especial punto de atención que prestan ás sobremesas na Xanela.
Hoxe confirmei aquela primeira impresión.
Probamos a empanada follada de mazá e o biscoito fluído de castañas.
Se en todos os pratos a presentación é moi esmerada (ollade para os roliños), cando chegamos ás sobremesas o empratado rompe moldes.
O doce outonal a base de castañas, ademais de ser un xogo perfecto de cores, sabores e texturas, ten unha estética realmente fermosa.
Neste caso hai un empate técnico: imposible destacar unha sobremesa sobre a outra; se unha é unha conxunción moi traballada de diferentes elementos tomando como base a castaña, a empanada, dentro do seu clasicismo, ten un acabado excepcional.
Con copa de tinto Ribera, caña de cervexa e café, pagamos 16,60€ (a sobremesa de castaña era dos pratos que tiñan suplemento).
Teño un vello amigo, psiquiatra el, que mantén que o nivel de vida dun país ou cidade, ou máis ben o custo da vida, mídese polo prezo do café.
Polo café cobran 1.10€, prezo que axuda a comprender o nivel do que pode ser unha factura media fóra do menú semanal..
Xa non se trata de descubrir, tampouco de seguir de cerca.
A cuestión é que A xanela gastronómica é unha realidade que hai que revisitar periodicamente.
A xanela gastronómica
Ángel Martínez e Víctor Otero
Rúa Real 62
36860 Ponteareas (Pontevedra)
886 216 997
Facebook
www.axanelagastro.com
Instagram
GPS: 42.176244N, 8.500062O
Cociña: tradicional actualizada
Peche: luns
Prezo: 15-35€
Prato Michelín
Posto 4 da provincia de Pontevedra en TripAdvisor
Posto 29 do listado xeral de restaurantes de Galicia de C,LE