Alí onde o cociñeiro é o protagonista: restaurantes que xiran arredor da sona do seu xefe de cociña
O Galileo é un clásico da provincia de Ourense. Nun marco físico incomparábel, Flavio Morganti elabora unha carta na que mestura o mellor das cociñas galega e italiana. Prezo xusto. Lembro a nosa primeira visita a Galileo, alá por 2005, como unha agradábel sorpresa, unha experiencia moi, moi satisfactoria. Xa tiña un nome pero aínda […]
no galileo de flavio morganti Ler máis »
Nave Nove é o restaurante efémero que o grupo Nove abriu no Porto para pór en valor o produto e a gastronomía galega de cualidade no norte de Portugal. Admiradores do grupo Nove, decidimos unirnos a esta oportunidade única de coñecer a súa visión da gastronomía desde unha perspectiva diferente. Así, un xoves pola
a nave dos nove no porto Ler máis »
Unha declaración de principios baseada nos sabores portugueses, na tradición innovadora e na sustentabilidade, convértese, da man de António Loureiro, nunha cociña consistente, delicada, orixinal, variada, con moitos argumentos. A Cozinha por António Loureiro vén de recibir a estrela Michelín nesta última edición. Unha moi boa noticia á que hai que engadir o éxito de
a cozinha por antónio loureiro Ler máis »
O Armando Alves (mediano, 87.5€) do G Pousada, é un menú equilibrado, rexional e portugués, moi variado, perfectamente deseñado e desenvolvido na práctica. Consta de catro pratos e unha sobremesa. Despois das oportunas e creo que necesarias presentacións (Excelência trasmontana), hoxe, e sen máis preámbulos, toca entrar de cheo no que foi a nosa cea
Sen máis preámbulos que as catro entradas anteriores, pasamos á exposición do que foi o Xow hedonista e luxurioso (as mil e unha viaxes polos mundos oníricos de Dabiz Muñoz). (Textual, para non perdernos ningún dos guiños). Lenzo 1: Viva México cabrones!!! Mole verde de hinojos y tomatillo verde, olluco pulpo de roca al vapor
