louro

Ana Afonso e André Campelo naceron Louro en período de confinamento; en contra de toda lóxica está a asentarse como unha referencia en Viana. Cociña local en versión dos autores.

Restaurante Louro 9

Louro, loureiro, laurel, Laurus nobilis.
De sabor intenso e dominante, é un dos condimentos máis utilizados na cociña galega; tanto, como para se converter nun auténtico sinal de identidade. Desde o peixe ou a caza (ai!, eses escabeches…), ata guisos ou afumados, pasando, claro, polos clásicos entre os clásicos, o marisco e os cachelos.
Os cociñeiros modernos adoitan ser parcos na súa utilización ao considerar que o seu intenso aroma pode interferir no sabor de base do produto que pretende condimentar.
Son moitas as cociñas mediterráneas que utilizan o loureiro de forma habitual, pero moi poucas o elevan á condición de marca de identidade propia como facemos os galegos e os portugueses, en especial, na zona norte.
En palabras de André Campelo, ‘Louro’ porque é un tempero con calidades óptimas para evocar memorias e, ao mesmo tempo, posúe o poder para transformar receitas máis contemporáneas.

Restaurante Louro 11

O restaurante Louro fica afastado do centro de Viana, no lugar de Torre, na estrada que, abeirando o río, nos leva a Ponte de Lima (EN-202 quilómetro 9).
A elección do local non foi banal: Louro naceu aspirando a transformarse nun local ‘ao que hai que ir a propósito’. Aos poucos, está a conseguilo.
A circunstancia de afastarse do núcleo urbano permítelle contar cun gran comedor, un pequeno xardín e unha atractiva zona porticada.

O comedor é amplo, moi luminoso (3 das catro paredes son externas) e agradable; decoración simple e directa, en tons elegantemente modernos, moi contida e acertada.
A amplitude do local, xunto co feito de que as mesas estean moi separadas polo Covid, e ‘sen vestir’, producen o efecto dunha certa friaxe que se me antolla fácil de solucionar.

Restaurante Louro 1Restaurante Louro 3

A carta é de tempada, estacional, con atención especial ao produto e as receitas locais.
A oferta deste outono comeza con entrantes como o Tartar (pan brioche, confeitura de shimeji, xema confeito e caviar de mostaza, 7€) ou o Terra Mar (confeito de cabaza e lagostinos tigre, consomé de camaróns e salsa de chile fermentado, 10€).
No apartado dos peixes, a Troita (con puré de coliflor, allos porros á prancha, mollo de albariño e alcaparras deshidratadas, 18.5€), Bacallau e millo (con polenta fritida, cebola, chourizo e broa, 19,50€) ou os Fideos de Polbo (á prancha con fideos ao caldo de peixe e pemento vermello, 21€).
Entre as carnes atopamos un Asado de outono (colo de porco con puré de castañas e mazá confeitada á sidra, 18€), o Guisado de carne (faceira de tenreira con viño tinto, portobello, puré de cenoria e cebola asada, 19.50€), ou o Magret (con cuscús de granada, remolacha amarela e po de outono, 20€).
Louro propón, tamén, unha oferta vexetariana de dous pratos: Gnochi de pataca doce (con xema confeito, shimeji en vinagreta, manteiga noisette e salvia, 17€), e Verduras de tempada (en caldo de setas kombu e algas, 18€).
Sobremesas: Chocolate trufado (galleta cremosa con xeado de vainilla, ganache de trufa negra e cacahuetes, 6.50€), Monte branco (crema batida, cremoso de castañas e crumble de chocolate, 6.50€), e Media cocción (de pastel de ovo, con xeado de queixo e pasta filo, 7€).

Optamos polo menú de outono, que consta de dous entrantes, prato de peixe, carne e sobremesa, e custa 40€ por persoa.

A carta de viños é suficiente e decidímonos por un Douro (Borges Quinta da Soalheira 2016). Moi boa elección; gustoume, moito; antollóuseme un viño especial para os 19€ de carta en restaurante; aromas finos, moito corpo, moi agradable en boca e persistencia destacable.

Restaurante Louro 13

O ‘couvert’: pan de fermentación natural (3 diferentes), marmelada de mazá ‘porta da loja’ e paté de chourizo. Os pans, a cada cal mellor; o paté de chourizo moi rico (sabe a Portugal), e combinado coa marmelada de mazá alcanza un contraste que merece un sobresaliente. Por certo, o cuberto (o pan) fóra do menú: cobrado á parte.

Restaurante Louro 15

O primeiro entrante son as texturas de outono: remolacha, granada, castaña, aceite e abelá. Medio bocado que entra marabillosamente; gustoume moito o contraste e a suavidade final de sabores.

Restaurante Louro 16

Cabala ao fume: con ensalada de mazá, bulbo de apio en vinagreta e crumble de focaccia. Mantén o nivel; a cabala, ben afumada, potente, saborosa, queda suavizada pola feliz conxunción de acompañantes, sen destacar ningún; o éxito está na mestura de todos eles para mellorar o bocado de cabala.

Restaurante Louro 20

O peixe é un cantaril ao forno: no seu mollo con cebola e allo porro salteados e pataca fondant. O primeiro, identificar o peixe. É o Helicolenus dactylopterus; ou sexa, o peixe-cabra, cabra de altura ou galiña de mar; a gallineta ou cabrilla española; un peixe de sabor suave, con bastantes espiñas (neste caso meticulosamente limpo) e non excesivamente graxo; leo que adoita utilizarse moito para fumets. De novo un prato que trunfa pola conxunción de sabores; o peixe en si está magnificamente tratado, mantendo a delicadeza e o sabor. Moi rico.

Restaurante Louro 22

Solombo e cabaza: en puré, con cenoria glaseada e cebola morada en vinagreta. Non me canso de escribir que cada vez son menos destes tochos de carne magra e que, en moitas ocasións, acaban afeándome un menú que ía por moi bo camiño.
Neste caso hei dicir que non foi así; gustoume; o solombo era do tamaño exacto para facer que o menú resultase equilibrado; vén no seu punto, e o contraste da dozura das cenorias e o puré co leve acedo da cebola, axudan a redondear un prato de nivel.

Restaurante Louro 23

E de sobremesa, a Colleita: mazá porta da loja, millo e uvas. Domina o millo, na crema, no xeado e nos grans soltos; a mazá, en compota, por abaixo, e as uvas, maceradas en viño, en rodelas.
Un prato moi pouco habitual, enxeñoso e moderno que representa, ás mil marabillas, este outono que non fixo máis que empezar.
Aos poucos, empezo a afacerme a estas sobremesas que escapan do exceso de azucre e son que de asinar con solvencia un menú de degustación.

Restaurante Louro 25

En especial se a dozura plena chega cuns delicados petit-fours que acompañan o café.
Broche perfecto.

Restaurante Louro 7

Na nosa análise de restaurantes do norte de Portugal (2021), elaborada atendendo ao trato dos restaurantes por parte das guías gastronómicas (Michelín, Mesa Marcada, Boa cama boa mesa e TripAdvisor), e apenas con dous anos de vida, Louro acadou o posto 7. Un lugar moi destacado no que unicamente se ve superado por mesas absolutamente asentadas e recoñecidas (por esta orde, G-Pousada, A Cozinha de António Loureiro, Largo do Paço, Tasca do Zé Tuga e Ferrugem).

Haberá que seguir ao Louro moi de cerca confiando nunha evolución –metamorfose din eles– que espero moi positiva.
Sen dúbida, este novo Louro paga con creces o esforzo do desprazamento.

O prezo final ascendeu a 52€ por cabeza.

Louro
André Campelo e Ana Afonso

Rua do Esteiro 5, Torre
4925-610 Viana do Castelo
+351 258 115 180
GPS: 41.715205N, 8.7163826O
lourorestaurante.pt
Facebook
Instagram
Cociña: rexional con tinturas de autor
Peche: domingo noite; luns
Prezo: 16-40€
Prato Michelín
Boa Cama, Boa Mesa: Si
TripAdvisor: Viana 1º
Posto número 7 de CL,E Norte de Portugal 2021