de petiscos por portugal

Tras a publicación do Expresso Tapas e Petiscos, pensei na posibilidade dunha entrada que nos axude coas tapas máis típicas de Portugal, para así saber o que pedimos e comemos.

ementa_de_tapas
Carta de tapas do Restaurante Panorâmico de Póvoa de Lanhoso (da propia web)

Azeitoas temperadas. En moitos casos caseiras. Normalmente cun bo aceite, allo e ourego.

Alheira. Se cadra, o enchido máis popular en Portugal. Inicialmente feita con carne de aves, agora quen domina é o porco Bísaro. As máis recoñecidas son as de Mirandela e Vinhais. Mestura da carne e o touciño do porco picados con pan, aceite, allo e pemento (ás veces outros ingredientes coma o viño) e despois afumada; a orixe da carne, a cantidade e forza do adobo así como a técnica e duración do afumado son os que diferenzan as alheiras. Con moitas salvidades, pode semellar unha salchicha fresca.

Amêijoas à Bulhão Pato. Son as ameixas na súa elaboración portuguesa máis típica: en aceite con allo, coentro, viño e un chorro de limón. O mollo de aceite e coentro pode ser equivalente en popularidade ao aceite con pemento galego (‘á galega’)

Bifana. Basicamente, bocadillo de carne de porco; pode ser o xamón asado cortado moi fino ou febras (carne sen óso e sen graxa) cunha salsa especial que pode levar diversos condimentos (vinho branco, cervexa, cominos, allo, aceite, loureiro, limón… e sempre un toque picante) e que normalmente embebe o pan.

Bolinhos de bacalhau. Boliños fritidos feitos cunha masa a base de bacallau cocido e pataca cocida esmagada, sobre un fondo de cebola fritida, pirixel, ovo, viño do Porto…

Caracóis. (cunha cervexa ben fría) A de caracois é unha das tapas máis prezadas nalgunhas partes de Portugal (Lisboa). Cocidos e logo acabados de cociñar nunha salsa picante a base de viño, allo, pirixel, ourego… A aparición dos caracoizinhos no balcão dos bares marca o comezo do verán.

Chamuças. Especialidade de orixe indiana. Frito de masa quebrada de forma triangular e recheada de diversas especialidades. En Portugal, moitas veces con carne picada e, normalmente, moi especiadas e picantes.

Chouriço. (ou chouriça). Enchido con carne de porco e touciño adobados con diferentes temperos que varia segundo as zonas (mínimo sal e pemento, doce ou picante). Normalmente curados e afumados, pero tamén frescos.

Enchidos. Creados para preservar a carne; é a tripa de diversos animais –principalmente do porco- recheada co propio touciño e a carne temperados e despois afumados. Poden ser curados ou máis frescos. Sérvense crus, cozidos, assados, grelhados… Serían o equivalente aos nosos embutidos.

Escabeche. Típico no norte (peixes pequenos) e no interior (caza). Moi semellante ao noso; normalmente non leva pemento.

Francesinha. Dúas lonchas de pan de molde, con queixo derretido por fóra e por dentro varias capas de embutidos e carnes que dependen do gusto do cociñeiro (xamón cocido, linguiça, bife de carne, salchicha fresca…). Este sandwich vai embebido nun mollo que ten por base a cervexa ou o viño, tomate e picante –piripíri–.

Linguiça. Semellante ao chourizo pero máis suave.

Moelas. Son as moegas (parte do estómago das aves na que trituran os alimentos); normalmente de galiña ou pato. Cociñadas de diversos xeitos (nun refogado de cebola e tomate, estufadas, cun mollo de viño, cebola, tomate, loureiro, picante…)

Pataniscas de bacalhau. Bacallau esfiañado, rebozado en polme (masa de consistencia mole a base de fariña de trigo, ovo e auga) e fritido; moitas veces o bacallau adóbase primeiro con pementa, pirixel…

Peixinhos da horta. Tiras de feixón verde rebozadas en polme (ver pataniscas) e fritos.. Pode prepararse, tamén, con outros vexetais (cabaza, pemento…) e mesmo con auténticos peixiños do mar.

Petingas. Son as xoubas. Normalmente rebozadas e fritidas. Hai serios problemas coa captura da xouba en Portugal; normalmente está prohibida.

Pica Pau. Carne de porco cortada en anacos (para ‘picar’), mariñada e fritida; servida con picles por riba.

Picles. Conservas vexetais en vinagre (ceboliño, cogombriño, colifror…). Tamén se utilizan como acompañamento a moitos pratos.

Prego no pao. Febra de carne de tenreira (ultimamente tamén de porco) adobada previamente en mostaza ou mollo picante; servido en pan. Tamén existe o prego no prato (bitoque).

Presunto. É o xamón curado e, en moitos casos, tamén adobado e/ou afumado. De media, o presunto en Portugal non ten a mesma calidade que en Galiza. Destacan os de Vinhais, Chaves, Barroso, Elvas…

Rissóis. Pasteis salgados, con forma de media lúa, feitos de masa precocida de fariña de trigo e diferentes recheos; fríense despois de empanalos en pan relado e ovo. Poden ser de camarón (con bechamel), carne picada, polo, queixo…

Salada de Polvo. O polvo cocido, cortado en finas fatias e temperado con aceite, cebola, pementos e tomate. Tamén pode ser de mexillón, bacalhau…

Salpicão. Enchido feito co lombo do porco e diversos condimentos (sal, viño, allo, pemento doce, loureiro…). Curado con fume.

E, ademais, outras moitas especialidades que nos poden resultar igual de saborosas. As cremas de untar (de sapateira, atum…), a morcela de arroz, as croquetes, os cogumelos salteados, as ovas, a orelha cocida, os follados recheados, etc.